Każdy z nas przynajmniej raz w życiu cierpiał z powodu bólu „pleców. Nie jest ważne czy jesteś młody czy starszy, czy jesteś kobietą czy mężczyzną, dolegliwości bólowe kręgosłupa pojawiają się u coraz młodszych osób i niestety coraz częściej.

Dlaczego tak się dzieje? Brak aktywności fizycznej, siedzący tryb życia, stres, złe odżywianie, otyłość, nieprawidłowe nawyki ruchowe, to wszystko sprawia, że nasz kręgosłup jest cały czas narażony na negatywne bodźce. Spadek poziomu siły i wytrzymałości mięśni grzbietu, słabe mięśnie brzucha, pociągają za sobą ryzyko pojawienia się bólu „krzyża”, „karku” czy „kłucia między łopatkami”. Za najczęstszą przyczynę występowania dolegliwości bólowych kręgosłupa podaje się uszkodzenie krążka międzykręgowego, czyli dyskopatia. Kolejną przyczyną bólu może być układ mięśniowo-więzadłowy, który w codziennym życiu narażony jest na liczne przeciążenia.

Ból w okolicy samego kręgosłupa, ból promieniujący do kończyn górnych i dolnych, parestezje (szczypanie, mrowienie, drętwienie) w ich obrębie, niedowłady, bóle i zawroty głowy, szumy uszne, wzmożone napięcie w okolicy stawów skroniowo-żuchwowych, bóle stawów biodrowych, kolanowych, ramiennych i łokciowych, rwy kulszowe i ramienne, wzmożone napięcie mięśniowe i bóle w odcinku piersiowym , sztywność, ograniczenie ruchomości w samym kręgosłupie, jak i w stawach kończyn górnych i dolnych. Dużo różnych objawów, które mogą wiązać się z uszkodzeniem struktur kręgosłupa.

Każdy pacjent może różnie odczuwać te dolegliwości. Nie ma złotego środka na wszystkie kręgosłupowe problemy. Zdarza się, że w obrazie diagnostycznym widoczne są bardzo duże zmiany, natomiast pacjent ma tylko niewielkie symptomy i odwrotnie bardzo duże dolegliwości, a zmiany strukturalne tylko lekko zarysowane. Zatem do każdego pacjenta należy podchodzić indywidualnie i w sposób holistyczny. Nie można patrzeć tylko na chory kręgosłup, ale na całą osobę, jej sposób poruszania się, jak dana osoba siedzi, stoi, jakie ma nawyki ruchowe i jak wygląda postawa ciała.

Anatomicznie kręgosłup został podzielony na poszczególne odcinki: szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy oraz kość ogonową. Funkcjonalnie jednak kręgosłup należy traktować jako całość. Zmiany w jednym z odcinków będą pociągały za sobą zmiany w niżej i wyżej położonych segmentach. Esowate ustawienie kręgosłupa wywołuje zjawisko kompensacji segmentów względem siebie, czyli poszczególne odcinki muszą się do siebie dopasować. Dobrze jest zatem oprócz zajęcia się pojedynczymi segmentami spojrzeć na kręgosłup jako całość, gdyż praca na jednym segmencie jest niewystarczająca.

Rozluźnienie mięśniowe i powięziowe, wprowadzenie oscylacji (ruchu) w obrębie stawów kręgosłupa, mobilizacje i manipulacje to początkowa praca u pacjentów z dolegliwościami kręgosłupowymi. W fizjoterapii wprowadza się oprócz terapii manualnej, także szeroko rozumianą kinezyterapię. Ćwiczenia mają za zadanie wzmocnić osłabione mięśnie, a rozciągnąć te, które są przykurczone. Bardzo istotne jest stworzenie gorsetu mięśniowego do stabilizacji kręgosłupa. Musimy pamiętać, że nasze ciało powinno w równym stopniu zapewniać nam mobilność, jak i stabilność. I tu pojawia się rola odpowiednio dobranego treningu. Dodatkowo musimy pamiętać, że nasze stawy odżywiają się przez dyfuzję (zmiana ciśnień wewnątrzstawowych), która zachodzi podczas ruchu w stawie, dlatego nie należy ograniczać ruchu nawet, gdy nas boli. Tylko mobilny staw jest w pełni odżywiony, a zatem zdrowy.

Dodatkowo do terapii manualnej i ćwiczeń można zastosować wspomagająco różne zabiegi fizykalne (ultradźwięki, laser, pole magnetyczne, elektroterapię, światłolecznictwo). Fizykoterapia wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, przekrwienne, rozluźniające.

Uzupełnieniem do zabiegów jest kinesiologytaping, czyli plastrowanie z wykorzystaniem specjalnych taśm. Odpowiednia aplikacja może ustabilizować, zapewnić odciążenie, rozluźnić. Wspomoże także działanie układów mięśniowego i powięziowego.